Το Άναμμα της Καντήλας

Το άναμμα της καντήλας για κάποιους αποτελεί απλή υπόθεση, αλλά για άλλους έργο με μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Μερικές πρακτικές συμβουλές: Το λάδι που χρησιμοποιούμε στην καντήλα πρέπει να είναι καλής ποιότητας ελαιόλαδο, όσο το δυνατόν χαμηλότερης οξύτητας για να μην καπνίζει. Αποφεύγουμε σπορέλαια, πυρηνέλαια, βαμβακέλαια και σίγουρα όχι παραφινέλαιο (ιδιαίτερα εύφλεκτο και προορίζεται για χρήση μόνο σε λάμπες παραφινελαίου). Τοποθετούμε την καντήλα σε σταθερή επιφάνεια μακριά από εύφλεκτα υλικά. Οι σκεπαστές καντήλες είναι ασφαλέστερες. Η καντηλήθρα μας πρέπει να είναι επίσης καλής ποιότητας (ο φελλός και η κατασκευή). Οι καντηλήθρες που συνήθως περιλαμβάνονται σε κουτάκια με φυτιλάκια (στρογγυλές με μικρή διάμετρο) αναποδογυρίζουν εύκολα και μπορεί να κάνουν ζημιά. Το φυτιλάκι μας πρέπει να είναι κατά τα 2/3 βουτηγμένο στο λάδι και μόνο το 1/3 να καίγεται, για να μην δημιουργείται μεγάλη φλόγα και για να μην καπνίζει. Πριν το ανάψουμε μπορούμε να το “ξεφτίσουμε” λίγο στην κορυφή με το δάχτυλό μας. Είναι λάθος να γεμίζουμε την καντηλόκουπα μόνο με λάδι. Όταν το λάδι τελειώνει, υπάρχει ο κίνδυνος να ακουμπήσει το φυτιλάκι στον πάτο και να αναποδογυρίσει ή λόγω της υψηλής θερμοκρασίας να σπάσει η κούπα μας. Γι΄ αυτό, βάζουμε πρώτα χονδρό αλάτι στον πάτο της κούπας ή ψιλό βότσαλο και μετά το λάδι. Κάποιοι βάζουν λίγο νερό, το οποίο έχει τον ίδιο σκοπό, αλλά όταν το φυτίλι μας φτάσει να τραβάει νερό αντί για λάδι, αρχίζει να “τσιτσιρίζει” και μπορεί να τρεμοπαίζει ή να πετάει σπίθες. Το άναμμα της καντήλας δεν είναι δύσκολη υπόθεση, αρκεί να ακολουθούμε μερικούς απλούς κανόνες.