Περίληψη
Ο Χριστός Παντοκράτωρ (αγιογραφία του Σινά)
Η εικόνα αυτή με την χαρακτηριστική μορφή του Χριστού Παντοκράτορα βρίσκεται στην Ιερά Αυτόνομο Βασιλική Μονή Αγίας Αικατερίνης του Αγίου και Θεοβαδίστου Όρους Σινά, όπως είναι το επίσημο όνομα της Μονής της Αγίας Αικατερίνης, η οποία χτίστηκε στα χρόνια του βυζαντινού αυτοκράτορα Ιουστινιανού.
Θεωρείται ως η παλαιότερη σωζόμενη απεικόνιση του Χριστού και με την φροντίδα των μοναχών φυλάσσεται εκεί μαζί με άλλες (περί τις 2000) σπάνιες και ιδιαίτερα παλιές εικόνες. Είναι φτιαγμένη με την μέθοδο της κηρόχυτης εγκαυστικής τεχνικής, που συναντάται και σε άλλες πρώιμες εικόνες του Σινά.
Μετά την πλήρη συντήρησή της το 1962 από τον Τάσο Μαργαριτώφ , η εικόνα χρονολογήθηκε στο πρώτο μισό του 6ου αιώνα. Συνδέθηκε επίσης με άλλες δύο πρώιμες εικόνες του Σινά: την Παναγία ένθρονη Βρεφοκρατούσα μεταξύ του Αγίου Θεοδώρου και του Αγίου Δημητρίου και την εικόνα του Αγίου Πέτρου, θεωρώντας ότι και οι τρεις προήλθαν από το ίδιο εργαστήριο κάπου στην Κωνσταντινούπολη.
Είναι μια από τις ελάχιστες που οι χριστιανοί εκείνης της εποχής κατάφεραν να σώσουν από την μεγάλη καταστροφή της περιόδου της Εικονομαχίας.
Πρόκειται για ιδιαίτερα επιβλητική απεικόνιση του Χριστού, ο οποίος εμφανίζεται κρατώντας το Ευαγγέλιο με το αριστερό του χέρι και ευλογώντας με το δεξί. Χαρακτηριστική είναι η εμφανής ασυμμετρία στα μάτια και οι διαφορές στα φρύδια, οι οποίες προσδίδουν και αντίστοιχη έκφραση διαφορετικών συναισθημάτων και είναι δύο στοιχεία που κάνουν κάποιους από τους μελετητές να πιστεύουν ότι ο δημιουργός της προσπάθησε να αποδώσει ταυτόχρονα τη θεία και την ανθρώπινη φύση του Χριστού.
